BICIE KRZYWDZI- NIE WYCHOWUJE!!!
Warto poznać inne sposoby wyc howawczego oddziaływania.
KAMPANIA OGÓLNOPSOŁECZNA
Celem przedsięwzięcia jest przeciwdziałanie przemocy w rodzinie i ograniczanie jej skutków, poprzez zwiększenie społecznego zaangażowania w działania ukierunkowane na profilaktykę tego zjawiska. Realizacji tak sformułowanych celów ma sprzyjać podnoszenie społecznej wrażliwości na wszelkie przejawy przemocy pojawiającej się w najbliższym otoczeniu, a także promowanie wartości rodzinnych i obrazu współczesnej rodziny wolnej od przemocy.
Co zamiast bicia?
Błądzić rzecz ludzka
Psycholodzy rozumieją, że dzieci potrafią niekiedy wyprowadzić z równowagi nawet świętego. Dlatego starają się nie potępiać rodziców, którym zdarzy się czasem jakiś klaps. Jednak specjaliści przypominają też, że w takich sytuacjach nigdy nie należy zrzucać winy na dziecko, które nas do tego doprowadziło. To my okazaliśmy się bezradni, bo dorośli powinni umieć panować nad sobą.
Co więc zrobić, gdy puszczą nam nerwy?
Przyznaj się przed sobą do błędu, pamiętając, że uderzenia nie zawsze muszą być fizyczne. Obraźliwe słowa (ty niezdaro, leniu) też mogą dziecko ranić.
Przeproś pociechę za użycie przemocy. Możesz powiedzieć np.: „Wybacz, nie powinnam cię uderzyć, poniosły mnie nerwy”. Dziecko dowie się wtedy, że czasem można się mylić, ale trzeba umieć się do tego przyznać.
Wybacz sobie błąd. Jeśli na co dzień jesteś odpowiedzialną matką, kochasz swoje dziecko, spędzasz z nim czas, bawisz się, to twoje relacje z dzieckiem nie powinny zbytnio ucierpieć z powodu jednego przykrego incydentu.
Ciekawostki
· Według polskiego prawa przemoc wobec dzieci jest zabroniona. Mówi o tym Konwencja o Prawach Dziecka, a także konstytucja, która zabrania stosowania kar cielesnych w stosunku do każdego człowiek
- · Niestety, tylko 12% Polaków uważa, że stosowanie kar cielesnych źle wpływa na dziecko. Najczęściej klaps jako metoda wychowawcza stosowany jest do 12. roku życia. Częściej dostają chłopcy, bo bardziej rozrabiają.
- · Jeżeli słyszysz, że za ścianą ktoś bije dziecko, nie obawiaj się interweniować. Możesz zapukać do drzwi sąsiada i wyrazić swoje zaniepokojenie płaczem malca. A jeśli taka sytuacja się powtarza – nie wahaj się ani chwili i powiadom o tym policję.
Co jednak zrobić, kiedy dziecko nie przestrzega ustanowionych przez nas zasad?
W takiej sytuacji dorosły powinien być stanowczy. Nie należy wdawać się z dzieckiem w kłótnię, czy długie tłumaczenia. Na pewno nie można dać się też wciągnąć w dyskusje nad słusznością obowiązujących reguł. Złamanie zasad powinno pociągnąć za sobą KONSEKWENCJĘ LOGICZNĄ (np. „Nabałaganiłeś w garażu i teraz, zamiast spotkać się z kolegami, zostaniesz i to posprzątasz”). Konsekwencje powinny być sformułowane w formie reguł dotyczących prawidłowego zachowania. Ważne jest również, że to rodzic je wyznacza i nie jest konieczne, aby dziecko wyrażało na nie zgodę.
Przy wyznaczaniu konsekwencji pamiętaj, żeby:
· Uprzedzić dziecko o planowanej zmianie (np. „Dopóki nie nauczysz się wrzucać swoich brudnych ubrań do kosza na bieliznę, nie będę ich prała”),
- · Mówić tylko o własnych myślach i uczuciach, tonem neutralnym i rzeczowym
- · Być stanowczym (dziecko będzie testowało, na ile rodzic jest zdecydowany we wprowadzaniu swoich zamiarów w czyn),
- · Ograniczyć słowa wyjaśniania do minimum (rodzic nie musi się tłumaczyć, dlaczego wyznaczana przez niego konsekwencja jest słuszna),
- · Oznajmić konsekwencję tylko raz
WAŻNE, BY RODZICE DZIAŁALI ZGODNIE W STOSUNKU DO DZIECKA.
Czego unikać przy ustalaniu konsekwencji?
- · Szukania rewanżu
- · Karania samego siebie
- · Nagradzania w jakikolwiek sposób niewłaściwego zachowania
- · Straszenia dziecka, stawiania obietnic, moralizowania
- · Zawstydzania dziecka
- · Dawania dziecku drugiej szansy (dziecko powinno zrozumieć, że każde jego niewłaściwie zachowanie wywołuje przykrą dla niego konsekwencję
Opracowanie pedagog A. Szczepanik
Galeria
